Από τον δρόμο πάνω θα δείτε τις πινακίδες και τον δρόμο που κατηφορίζει προς αυτή.
Παρόλο που ήταν αργά το απόγευμα και ο κόσμος είχε αραιώσει, στο πάρκινγκ με περίμενε παρκαδόρος για να μου υποδείξει τη θέση που θα παρκάρω. Στην αρχή νόμισα ότι το πάρκινγκ χρεώνεται, κάτι όμως που δεν ίσχυε όπως με πληροφόρησε ο νεαρός που με καθοδήγησε στο παρκάρισμα. Πρώτη φορά συνάντησα παρακαδόρο σε παραλία της Ηπείρου. Δεν μου έτυχε ξανά!
Από την είσοδο κιόλας φαίνεται ότι κάτι διαφορετικό συμβαίνει εδώ πέρα. Σανιδένιος διάδρομος μέχρι το μαγαζί, περιποιημένα φυτά, πράσινο και κουρτίνες στην άκρη του στεγάστρου με τα τραπέζια του μαγαζιού και η μουσική πολύ δυνατά να παίζει τραγουδάκια του συρμού τα οποία ήδη ακούγονταν από αρκετή απόσταση πριν πλησιάσω την παραλία.
Μπαίνοντας, το βλέμμα μου τράβηξαν οι ξαπλώστρες στο περιποιημένο γρασίδι στα δεξιά του διαδρόμου. Τι ξαπλώστρες...! ντιβάνια τα λες καλύτερα, αν και εκείνη τη στιγμή είχαν μαζέψει τα στρώματα από πάνω τους.
Στην παραλία παρόμοια ντιβάνια καθώς και πουφ! για τους πελάτες του καταστήματος. Ρώτησα για τιμές και μου είπαν ότι είναι αναλόγως της θέσης. Στην παραλία η ξαπλώστρα είναι στα 6 ευρώ ενώ στο γρασίδι 10. Στην τιμή δεν περιλαμβάνεται ο καφές, ο οποίος είναι στα 3 ευρώ.
Ξαπλώστρες και ομπρέλες υπάρχουν και πάνω από το δεξί μέρος της παραλίας όπου ο χώρος διαμορφώνεται σε επίπεδα με ωραίους πέτρινους τοίχους που τα συγκρατούν.
Παρόλο που είναι μια πολύ ωραία παραλία, πιστεύω ότι όσοι έρχονται εδώ, έρχονται περισσότερο για το club - style της και λιγότερο για το κολύμπι. Καμία σχέση με παλιότερα που τα πράγματα ήταν πιο... παραδοσιακά.
Φεύγοντας σταμάτησα λίγο πιο πέρα σε ένα πλάτωμα του δρόμου. Στα αυτιά μου έφτανε ο ήχος από το "Τίκα, τάκα, τίκα, τακ ... άκου πως ηχεί η καρδιά μου για σένα...".
Σίγουρα η παραλία έχει το κοινό της που όπως βλέπετε και στο παρακάτω βίντεο που έχει ανέβει στο youtube είναι κατά βάση νεανικό. Νομίζω ότι είναι από τις περιπτώσεις που δε χωρούν ενδιάμεσες καταστάσεις: Ή θα πάτε τρέχοντας ή θα φύγετε τρέχοντας. Είναι απλά θέμα γούστου.
Άφησα τελευταία την παραλία και τον γιαλό της, μιας και εκ των πραγμάτων πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Όπως και το μαγαζί, έτσι και η παραλία είναι πανέμορφη με χοντρή άμμο έξω η οποία συνεχίζεται και στα πρώτα μέτρα στο νερό, με υπέροχο χρώμα, αλλά με μεγάλες πέτρες πιο μέσα στο νερό όπου τα χρώματα σκουραίνουν. Στο σημείο όμως που βρίσκονται οι πέτρες δεν πατώνετε έτσι κι αλλιώς, οπότε δεν ενοχλούν κιόλας.
Οι συνθήκες φωτισμού δε μου επέτρεψαν μια καλή λήψη της θάλασσας, μπορείτε όμως να πάρετε μια ιδέα για τον γιαλό και τη θάλασσα με την παρακάτω εικόνα από μια παλιότερη ανάρτηση.
Όση ώρα ήμουν στο πλάτωμα του δρόμου και φωτογράφιζα την παραλία από ψηλά, πέρασε και το "τρενάκι". Το "τρενάκι" αυτό ξεκινάει από τα Σύβοτα και κάνει μια βόλτα στον δρόμο πάνω από τις παραλίες. Βασικά είναι για τους τουρίστες μένουν στα Σύβοτα και δεν έχουν μέσο μετακίνησης. Έκανα μια φορά τη διαδρομή. Τα βλέπεις όλα από μακριά, από τον δρόμο. Αν έχετε δικό σας αυτοκίνητο, απλά δεν σας χρειάζεται.
Κι ένα σύντομο βιντεάκι από την τελευταία επίσκεψη:
Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το στο Facebook:
Ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook για να μην χάνετε τις ενημερώσεις:
0 ΣΧΟΛΙΑ:
Δημοσίευση σχολίου
Μη διστάζετε να αφήσετε το σχόλιό σας. Μια παρατήρηση, διόρθωση, αξιολόγηση ή, ακόμα καλύτερα: ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ. Φωτογραφίες μπορείτε να ανεβάσετε στη σελίδα μας στο Facebbok: https://www.facebook.com/EpirusBeaches/