Βράχος

Για πιο κοσμοπολίτικες καταστάσεις.

Σκάλα

Για καταστάσεις πιο κοντά στη φύση.

Ακρωτήρι

Κοντά στην Καστροσυκιά

Αντίπαξοι

Βουτούμι. Η πιο γαλάζια παραλία του Ιονίου

Η άμμος του Ιονίου

Δεν κολλάει δεν λερώνει!

Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2017

Σκάλα

Επιτέλους ο δήμος Πάργας έδωσε σημασία και σε αυτές τις παραλίες και ήδη από την εθνική οδό Πρέβεζας - Ηγουμενίτσας, στο τέρμα της μεγάλης κατηφόρας πριν βγείτε στον κάμπο της περιοχής της Αμμουδιάς, υπάρχει πινακίδα με τα ονόματα των παραλιών. Αν και η θάλασσα είναι αριστερά σας, εσείς θα στρίψετε δεξιά, όπως δείχνουν οι πινακίδες, και αρκετά πιο πέρα θα περάσετε κάτω από την εθνική για να κατευθυνθείτε προς τις παραλίες Όρμος Οδυσσέα, Αλωνάκι και βέβαια την Σκάλα που θα ασχοληθούμε σ' αυτό εδώ το άρθρο. Πινακίδες θα συναντήσετε και πιο πέρα ξανά, οπότε δύσκολα θα χαθείτε.

Η άσφαλτος φτάνει μέχρι σχεδόν 200 μέτρα πριν το "πάρκινγκ" το οποίο είναι ένα ξέφωτο ανάμεσα στα δέντρα, πάνω από την παραλία και χωράει αρκετά αυτοκίνητα. Τα λίγα αυτά μέτρα χωματόδρομου είναι πολύ ομαλά αλλά και σκεπασμένα με καφέ "αλευρόσκονη".
Στην άκρη του ξέφωτου υπάρχει και καντίνα. Αν δεν είστε εφοδιασμένοι με νερό, καφέδες κτλ. εδώ είναι η τελευταία σας ευκαιρία για προμήθειες, γιατί στην παραλία δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Αν θέλετε να να θαυμάσετε την παραλία από ψηλά, πριν αρχίσετε την κάθοδο, το δεξί μέρος της "βεράντας" της καντίνας είναι το καλύτερο σημείο.

Όπως βλέπετε η παραλία είναι αρκετά μέτρα πιο κάτω και από εδώ φαίνεται πολύ όμορφη. Απολαυστικό μέρος για ένα καφεδάκι με θέα, αν εξαιρέσω τη μουσική που και δεν ήταν του γούστου μου (από αυτά τα ελληνικά "λαϊκο-ποπ" που ζουν 2-3 χρόνια) αλλά ήταν και αρκετά δυνατή για τις γαλήνιες στιγμές που προσφέρει το τοπίο.
Πιο δεξιά ακόμα από την καντίνα υπάρχει μονοπατάκι που καταλήγει σε μια απότομη σκάλα με 35 περίπου σκαλοπάτια που σας κατεβάζουν στην παραλία. Τώρα λοιπόν καταλάβατε γιατί η παραλία αυτή ονομάζεται "Σκάλα".

Μια άποψη ακόμα από τα τελευταία σκαλοπάτια και...

 ...φτάσαμε. Ηρεμία και γαλήνη! Γκρίζα ψιλή άμμος, αυτή που κολλάει πάνω στο δέρμα, ομαλός βυθός, ρηχά νερά και μερικά ξεραμένα φύκια ανακατεμένα με ξερά φύλλα δέντρων στο πίσω μέρος της παραλίας που δεν ενοχλούν κανέναν.

Πιο μέσα στη θάλασσα είναι συνηθισμένο φαινόμενο εδώ να δείτε κάποια αραγμένα ιστιοφόρα και άλλα πλοιάρια. Φαίνεται ότι είναι αγαπημένος προορισμός για τους ιδιοκτήτες σκαφών οι οποίοι έρχονται εδώ για το όμορφο φυσικό περιβάλλον και για κολύμπι.

Το μήκος της παραλίας δεν ξεπερνάει τα 100 μέτρα, ενώ το πλάτος της είναι όσο χρειάζεται ώστε να μην απέχει πάρα πολύ από την απότομη κατάφυτη πλαγιά που υψώνεται στην πλάτη της.

Το κοινό εδώ πέρα είναι ποικίλο. Από φυσιολάτρες και παρέες νεαρών μέχρι οικογένειες με παιδάκια, μιας και τα νερά είναι ρηχά και ζεστά σε αρκετή απόσταση από εκεί που σκάει το κύμα.
Αν η έλλειψη υποδομών δεν αποτελεί πρόβλημα για σας και σας αρέσει η φύση και οι ήσυχες καταστάσεις, τότε σίγουρα αξίζει μια επίσκεψη.

Στο παρακάτω βίντεο αναγκάστηκα να αλλάξω τη μουσική που ακουγόταν από τα ηχεία της καντίνας γιατί αλλιώς το Youtube το απέκλειε λόγω πνευματικών δικαιωμάτων! Η μουσική δεν ακούγεται στην παραλία βέβαια, γιατί είναι αρκετή η απόσταση.


Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το στο Facebook:


Ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook για να μην χάνετε τις ενημερώσεις:
Share:

Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017

Nikopolis Club

Το Nikopolis Club κανονικά θα έπρεπε να ανήκει στο άρθρο για το Μονολίθι. Θα μπορούσε να μπει εκεί ως ένα ακόμα beach bar του Μονολιθίου, αλλά... εδώ δεν πρόκειται απλά για ένα beach bar. Το Nikopolis Club αποτελεί ένα κεφάλαιο από μόνο του! Πρόκειται για ένα συγκρότημα με εστιατόριο, καφετέριες, beach bar, πισίνες και νεροτσουλήθρες στο κέντρο της παραλίας Μονολίθι.

Η επιχείρηση είχε αρχίσει ως κάμπινγκ τη δεκαετία του 70, μετά άλλαξε χέρια και τις τελευταίες δεκαετίες διαμορφώθηκε σε αυτό που είναι σήμερα. Κάποτε έβγαζες εισιτήριο για να μπεις μέσα, τώρα όμως στην είσοδο υπάρχει η πινακίδα "Είσοδος ελεύθερη".

Περνώντας την πύλη καταλαβαίνει κανείς εύκολα ότι δεν πρόκειται για κάτι συνηθισμένο εδώ.

Όπως βλέπετε, πρόκειται για έναν καλά μελετημένο χώρο με ρωμαϊκά αρχιτεκτονικά στοιχεία και στον οποίο έχει δοθεί μεγάλη σημασία στη διακόσμηση.

Πλακόστρωτα με σχέδια, λουλούδια και φυτά, πολλά διαφορετικά επίπεδα

και βέβαια η πισίνα με έναν πύργο πίσω της.


Στο πλάι της πισίνας, στο εξωτερικό τοιχάκι της, υπάρχουν και δύο διασκεδαστικά φινιστρίνα. Ενα πολύ φωτογραφημένο σημείο της πισίνας. Γενικά ο χώρος προσφέρει πολλές εκπλήξεις.

Εκτός από τα επίπεδα δίπλα στην πισίνα, υπάρχει και βεράντα με θέα τη θάλασσα και την παραλία από κάτω.
Για να πάτε στην παραλία υπάρχει υπόγεια διάβαση η οποία περνάει δίπλα από τα τοιχώματα της πισίνας, ενώ υπάρχουν και 3 "παράθυρα" που βλέπεις το νερό της πισίνας μέσα από αυτά.



Με το που βγαίνες από τη "γαλαρία" αντικρίζεις την παραλία πολύ όμορφη να ξεπροβάλλει με ντεκόρ τα φυτά δίπλα από τις σκάλες και το beach bar από κάτω.
Το beach bar πολύ περιποιημένο. Η διαφορά εδώ με τα υπόλοιπα beach bar είναι εμφανής γιατί δεν πρόκειται για προσωρινές εγκαταστάσεις οι οποίες νοικιάζονται από τον δήμο.

Εδώ ο χώρος είναι ιδιόκτητος, πλην της παραλίας βέβαια, οπότε υπήρχε η δυνατότητα για μόνιμες κατασκευές με όμορφα αρχιτεκτονικά στοιχεία.
Ακόμα και τα αποδυτήρια δίπλα στο beach bar, όπως βλέπετε, δεν είναι απλές ξύλινες καμπίνες!

Ο γιαλός δεν διαφέρει από τα άλλα σημεία του Μονολιθίου: Χοντρή άμμος και τα νερά βαθαίνουν απότομα. Ο καφές εδώ μαζί με ένα νερό έχουν 3,50 ευρώ και η ξαπλώστρα συμπεριλαμβάνεται στην τιμή του χωρίς να χρεώνεται εξτρά, μια πολιτική που ακολουθείται σε όλα τα παράλια της Πρέβεζας πλην της Πάργας.

Αυτό που είδαμε ως τώρα μπαίνοντας από την είσοδο που είδατε στην δεύτερη εικόνα, ήταν το παλιό τμήμα του Nikopolis Club, το πιο "παραδοσιακό" θα έλεγα και με την περισσότερη σκιά λόγω των πανύψηλων δέντρων που βρίσκονται εκεί από παλιά. Εκτός από αυτό όμως υπάρχει και το νεότερο τμήμα, με πισίνες και νεροτσουλήθρες αλλά και λιγότερα δέντρα. Σ' αυτό το τμήμα ανήκει και η φωτογραφία της πρώτης εικόνας στην κορυφή του άρθρου, όπως και η παρακάτω.
Κι εδώ υπάρχουν πολλά διαφορετικά επίπεδα όπου μπορεί κάποιος να απολαύσει το καφεδάκι του.
Ακολουθώντας το πλακόστρωτο μονοπάτι με τα φαρδιά σκαλιά δίπλα από τις πισίνες, βγαίνετε στον χώρο του πάρκινγκ που υπάρχει πάνω από το συγκρότημα, δίπλα στον δρόμο. Εκεί υπάρχει η δεύτερη είσοδος η οποία οδηγεί κατευθείαν στο νεότερο τμήμα. Σε μέρες με λίγη κίνηση όμως μπορεί αυτή η είσοδος να είναι κλειστή.
Γενικά το Nikopolis Club αποτελεί έναν ιδιαίτερο χώρο, όχι μόνο στην Πρέβεζα, αλλά σε όλο το Ιόνιο γενικότερα και είναι καλό που ο χώρος αυτός είναι προσβάσιμος για όλους και με πολύ λογικές τιμές γι' αυτά που προσφέρει.


Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το στο Facebook:


Ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook για να μην χάνετε τις ενημερώσεις:
Share:

Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017

Δάσος Μονολιθίου

Το Δάσος Μονολιθίου  είναι η αρχή της τεράστιας παραλίας μήκους περίπου 13 χμ. που ξεκινάει από το λιμανάκι του Μύτικα και φτάνει μέχρι την Καστροσυκιά. "Μονολίθι" λέγεται από παλιά σχεδόν όλο το πρώτο μισό της παραλίας, μέχρι το Κανάλι. Όπως καταλαβαίνετε, δύσκολο να κατατοπιστεί κανείς σε μια τέτοια τεράστια παραλία, για το λόγο αυτό τη χωρίσαμε σε τμήματα. Το πρώτο λοιπόν τμήμα, μήκους 2,5 χμ περίπου είναι η παραλία του Δάσους Μονολιθίου που βρίσκεται βέβαια δίπλα ακριβώς στο μακρόστενο δάσος που απλώνεται ανάμεσα από την εθνική και την παραλία.

Από την εθνική οδό Πρέβεζας - Ηγουμενίτσας, που περνάει παράλληλα πίσω από το δάσος, υπάρχουν 4 κάθετοι δρόμοι που οδηγούν στον δευτερεύοντα παραλιακό ασφαλτοστρωμένο δρόμο του δάσους που περνάει δίπλα στην παραλία. Όποιον και να διαλέξετε, θα σας βγάλει στην παραλία.

Σε όλη την παραλία συναντάμε την χοντρή άμμο, η οποία ξεκολλάει εύκολα από το δέρμα, και τα νερά βαθαίνουν απότομα. Αυτή είναι που εγώ ονομάζω "τυπική πρεβεζάνικη παραλία". Επίσης είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο εδώ το κύμα, ιδίως στις απογευματινές ώρες.

Εδώ έχουμε πολλά beach bar στη σειρά με κάποια απόσταση μεταξύ τους. Κάθε μερικά χρόνια ανοίγει και κάποιο καινούργιο, μιας και υπάρχουν πολλά μεγάλα κενά μεταξύ τους. Σε όλα πάντως η ξαπλώστρα πάει μαζί με την τιμή του καφέ, οποίος είναι από 2,80 μέχρι 3 ευρώ. Ας δούμε τι έχουμε φέτος:

ΠΑΡΑΓΚΑ
Ας πάρουμε την παραλία από την "αρχή" της, ξεκινώντας δηλαδή από το λιμανάκι του Μύτικα. Μετά από λίγο συναντάμε κιόλας το πρώτο beach bar, την "Παράγκα".

Το κανονικό κατάστημα, που στεγάζεται σε κανονικό κτίριο, απέχει αρκετά, γιατί είναι κοντά στο λιμανάκι, οι καφέδες όμως έρχονται γρήγορα, ντελίβερι με το παπάκι! Οι χώροι είναι φροντισμένοι με ωραίες ξαπλώστρες αλλά και "ντιβάνια" με στρώμα.

Τα νερά εδώ βαθαίνουν κάπως πιο ομαλά από ό,τι στη συνέχεια, πιο βόρεια, γι' αυτό κι εδώ θα συναντήσουμε περισσότερα παιδάκια.
Ένα σύντομο βιντεάκι από το beach bar "Παράγκα":

ΙΟΝΙΟ
Επόμενο είναι το "Ιόνιο" που είχε και την πιο δυνατή μουσική τη μέρα που το επισκέφθηκα.
Κι αυτό φροντισμένο, όπως όλα λίγο πολύ, με πολλές επιλογές για σκιά, από ψάθινες ομπρέλες, μεγάλες τετράγωνες, μέχρι τεντόπανα και "καμπίνες" με στέγαστρο.

Η ίδια ποικιλία υπάρχει και για την ξάπλα σας στην παραλία: Ξαπλώστρες, "ντιβάνια" και πουφ.

Όλα λίγο πολύ διαθέτουν μια καμπίνα - αποδυτήριο και ντους. Εδώ αυτά είναι δίπλα από τον δρόμο.
Ένα σύντομο βιντεάκι από το beach bar "Ιόνιο":


LITHOS
Το επόμενο είναι το "Lithos" με αρκετούς χώρους σκιασμένους με αυτό το δίχτυ με τα "φύλλα" το οποίο δημιουργεί μια ημι-σκιά θα 'λεγε κανείς αφήνοντας τον χώρο να "αναπνέει" πιο ελεύθερα.

και βέβαια, όπως βλέπετε και στις εικόνες, δεν λείπουν και όλες οι άλλες παραλλαγές και για σκιά και για ξάπλωμα.

Τη φιλοσοφία της ημι-σκιάς, αλλά με σανίδες αυτή τη φορά, ακολουθεί και το μπαρ το οποίο είναι αρκετά ευρύχωρο και στρωμένο με σανίδες.
Εδώ υπάρχουν επίσης και τουαλέτες.
Ένα σύντομο βιντεάκι από το beach bar "Lithos":



Μετά συναντάμε μια απλή καντίνα με τις ξαπλώστρες της στην παραλία...

BLUE ISLAND
...και τέλος φτάνουμε στο Blue Island που είναι και το τελευταίο beach bar. Σε αυτό ανήκει και η πρώτη φωτογραφία στην κορυφή του άρθρου.
Στο Blue Island έχουμε επιπλέον και χώρους πρασίνου!

καθώς και τεράστιες "ζαρτινιέρες" με γιούκες στην παραλία που ομορφαίνουν τον χώρο.

Αν θυμάμαι καλά, ανεξάρτητα από το όνομα, σ' αυτή την τοποθεσία πρέπει να άνοιξε και το πρώτο beach bar αυτού του τμήματος της παραλίας.
Ένα σύντομο βιντεάκι από το beach bar "Blue Island":

Εδώ υπάρχει και ένα άνοιγμα προς το δάσος όπου πολλοί παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους στη σκιά. Τέτοια σημεία συνάντησα κι άλλα κατά μήκος του δρόμου, αλλά με πολύ λιγότερες θέσεις, γιατί τα δέντρα είναι πιο πυκνά.

Εδώ τελειώνει και το πρώτο τμήμα της τεράστιας παραλίας, μαζί με το δάσος πίσω του. Στη συνέχεια έχουμε ένα μεγάλο κενό χωρίς δέντρα και μετά αρχίζουν πάλι τα beach bar. Ρίχνουμε ένα βλέμμα προς τα πίσω για να συνεχίσουμε πιο βόρεια. Από εδώ και πέρα, μέχρι το Κανάλι, το λέμε απλά "Μονολίθι".


Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το στο Facebook:


Ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook για να μην χάνετε τις ενημερώσεις:
Share:

Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2017

Σταυρολιμένας

Ο Σταυρολιμένας είναι γι' αυτούς που τους αρέσουν αυτές οι μικρές "κρυφές" παραλίες με άγρια φυσική ομορφιά. Ευτυχώς όμως δε χρειάζεται να "ξεποδαριαστείτε" για να πάτε εκεί!

Ο Σταυρολιμένας βρίσκεται ανάμεσα από τον Αρίλα και το Καραβοστάσι της Πέρδικας, λίγα μέτρα κάτω από τον δρόμο που πάει για το ξενοδοχείο Regina Mare. Βέβαια το ξενοδοχείο έχει κλείσει εδώ και μερικά χρόνια, γι' αυτό και ο δρόμος κοντεύει να κατακλυστεί από τα φυτά που φυτρώνουν στις δυο πλευρές του. Παρόλα αυτά είναι βατός, άσφαλτος, με τις ατέλειές του αλλά χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.

Θα καταλάβετε ότι φτάσατε, μόλις δείτε στη μέση του πουθενά σταματημένα αυτοκίνητα πάνω στον δρόμο. Και λέω στη μέση του πουθενά, γιατί η παραλία δε φαίνεται από τον δρόμο, επειδή υπάρχουν δέντρα στο πλάι του που την κρύβουν.

Το δρομάκι που οδηγεί εκεί είναι λοξό στα δεξιά, αντίθετο προς τη φορά του δρόμου, γι' αυτό, αν πάτε σε εποχή που δεν έχει κόσμο, ίσως να μην υπάρχουν αυτοκίνητα στον δρόμο και θέλει προσοχή να μην το προσπεράσετε. Δε θα σύστηνα να το κατεβείτε με το αυτοκίνητο, γιατί το δρομάκι έχει τα χάλια του με πολλά νεροφαγώματα και πέτρες, αν κι αυτό συμβαίνει μόνο στα 20 πρώτα μέτρα. Μερικές φορές όμως φτάνει και ένα μέτρο χαλασμένου δρόμου για να σου κόψει την πρόσβαση.

Πιο κάτω περνάμε μέσα από μερικά ξέφωτα ανάμεσα από δέντρα στρίβοντας προς τα αριστερά. Εδώ είναι πιθανό να δείτε και κάποιες στημένες σκηνές. Οι φίλοι μας της παρακάτω εικόνας πάντως το ρισκάρισαν και κατέβηκαν μέχρι εδώ με τα αυτοκίνητα. Η παραλία από εδώ απέχει μόνο μερικά μέτρα.
Το πώς ξεπροβάλλει η παραλία ανάμεσα από τα δέντρα, είναι εντυπωσιακό! Τα κλαδιά των δέντρων έχουν σμίξει πάνω από την "είσοδο" αφήνοντας μόνο ένα κενό για το μονοπάτι και για ένα μέρος της θέας. Στα αριστερά μια αιώρα κρεμασμένη από τα κλαδιά των δέντρων.

Μόνο εμένα μου φαίνεται ότι το σχήμα του ανοίγματος διαγράφει αδιόρατα το σχήμα μιας καρδούλας; Δεν είναι λατρεμένο; Κάτι θέλει να μας πει αυτό!

Και εδώ είμαστε! Μικρούλα, ήσυχη, όμορφη! 60 μέτρα όλη κι όλη από άκρη σε άκρη! Μέσα Ιουλίου και μόνο μερικές μικρές παρέες βρίσκονται εδώ.
Κάποιοι έχουν στήσει τις ομπρέλες τους, ενώ άλλοι έπιασαν τη σκιά που σχηματίζουν τα βράχια στην αριστερή άκρη της.
Ο γιαλός της, παρά το μικρό μήκος της παρουσιάζει όλες τις διακυμάνσεις αλλάζοντας κάθε λίγα μέτρα από λεπτή άμμο μέχρι χοντρή άμμο και βοτσαλάκια.

Στο νερό τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Στο πρώτο μέτρο βότσαλα και στη συνέχεια αρκετές πέτρες λίγα μέτρα μετά το έμπα στο νερό. Τα νερά βαθαίνουν ομαλά, είναι πεντακάθαρα και βλέπεις τον βυθό της τέλεια.
Αν κολυμπήσετε λίγο πιο μέσα, θα βρείτε σημεία με καθαρό αμμώδη βυθό χωρίς πέτρες που τον κάνουν να μοιάζει με πισίνα.

Διαπίστωσα ότι κάποιοι πρέπει να περνάνε πολύ καλά εδώ τα βράδια, γιατί είδα ίχνη φωτιάς στην παραλία, κλεισμένη με πέτρες γύρω γύρω. Πάντως όποιος κι αν την επισκέπτεται ή μένει εκεί, θα πρέπει να την προσέχει. Ας μαζέψουμε και τα σκουπίδια των άλλων στην ανάγκη. Συνήθως δεν είναι πολλά, αλλά ίσα ίσα για να χαλάνε την εικόνα. Το αναφέρω αυτό μεν αλλά πρέπει να πω ότι σε ό,τι αφορά την καθαριότητα, τα σκουπίδια ήταν ελάχιστα. Μπορούμε και καλύτερα όμως.
Και ο δήμος μπορεί καλύτερα σίγουρα, γιατί ο κάδος πάνω στον δρόμο είχε ξεχειλίσει, όπως βλέπετε και στη δεύτερη εικόνα στην κορυφή του άρθρου..

Εκτός από τους στεριανούς επισκέπτες της, την παραλία επιλέγουν να την επισκεφθούν και μικρά σκάφη και ιστιοφόρα, όπως βλέπετε και στις εικόνες και στο βίντεο πιο κάτω.

Δεν ξέρω για εσάς, εγώ πάντως θέλω να την επισκεφθώ ξανά και να της αφιερώσω ολόκληρη τη μέρα! Παρακάτω σας έχω και ένα μικρό βιντεάκι, ως συνήθως, για να έχετε, μαζί με τα προηγούμενα, μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα:





Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το στο Facebook:


Ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook για να μην χάνετε τις ενημερώσεις:
Share:

ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΑΝΑ ΠΕΡΙΟΧΗ

ΠΡΕΒΕΖΑ: Κυανή Ακτή, Παντοκράτορας, Αλωνάκι, Μύτικας, Φάρος.
ΚΑΝΑΛΙ: Δάσος Μονολιθίου, Νικόπολις club, Μονολίθι, Τσούκες, Κανάλι Hotel.
ΚΑΣΤΡΟΣΥΚΙΑ
: Preveza Beach Hotel, Ακρωτήρι, Κάμπιγκ Αστερίας, Λεύκα.
ΛΥΓΙΑ
: Αρτολίθια, Ριζά, Κάμπινγκ Κοράλι, Κάμπιγκ Ακρογιάλι, Χειμαδιό, Βράχος-Λούτσα
ΑΜΜΟΥΔΙΑ
: Αλωνάκι, Σκάλα, Όρμος του Οδυσσέα.
ΠΑΡΓΑ
: Αη-Γιαννάκης, Λίχνος, Πίσω Κρυονέρι, Κρυονέρι, Βάλτος, Σπαρτίλα, Άγιος Σώστης, Σαρακήνικο.
ΠΕΡΔΙΚΑ: Μέγα Ντράφι, Αγία Παρασκευή, Αγκάλη, Καμίνι, Κάμπινγκ Σοφάς, Αρίλας, Σταυρολιμένας, Καραβοστάσι, Πράπα Μάλι.
ΣΥΒΟΤΑ
: ΔΕΗ, Ζέρη, Torre a Mare, Γαλλικός Μόλος, Πισίνα, Μπέλα Βράκα, Ζάβια, Μέγα Άμμος, Μικρή Άμμος, Μεγάλη Σπηλιά.
ΠΛΑΤΑΡΙΑ: Γάτα, Κάμπινγκ Καλάμι, Ελιά, Κόκκινος Βράχος, Πλαταριά Beach Hotel, Κάμπινγκ Έλενα, Πλαταριά, Κάμπινγκ Ναυτίλος.
ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ: Κάμπινγκ Δρέπανος, Δρέπανος, Μακρυγιάλι, Μπούκα.
ΣΑΓΙΑΔΑ
: Λωρίδα, Στροβίλι, Κεραμίδι.
ΧΑΡΤΗΣ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ

Ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook για να μην χάνετε τις ενημερώσεις:

Μπούκα (Θεσπρωτίας)

Translate - Μεταφραση

LIKE ΣΤΟ FACEBOOK