Σκάλα

Επιτέλους ο δήμος Πάργας έδωσε σημασία και σε αυτές τις παραλίες και ήδη από την εθνική οδό Πρέβεζας - Ηγουμενίτσας, στο τέρμα της μεγάλης κατηφόρας πριν βγείτε στον κάμπο της περιοχής της Αμμουδιάς, υπάρχει πινακίδα με τα ονόματα των παραλιών. Αν και η θάλασσα είναι αριστερά σας, εσείς θα στρίψετε δεξιά, όπως δείχνουν οι πινακίδες, και αρκετά πιο πέρα θα περάσετε κάτω από την εθνική για να κατευθυνθείτε προς τις παραλίες Όρμος Οδυσσέα, Αλωνάκι και βέβαια την Σκάλα ⊚ που θα ασχοληθούμε σ' αυτό εδώ το άρθρο. Πινακίδες θα συναντήσετε και πιο πέρα ξανά, οπότε δύσκολα θα χαθείτε.

Η άσφαλτος φτάνει μέχρι σχεδόν 200 μέτρα πριν το "πάρκινγκ" το οποίο είναι ένα ξέφωτο ανάμεσα στα δέντρα, πάνω από την παραλία και χωράει αρκετά αυτοκίνητα. Τα λίγα αυτά μέτρα χωματόδρομου είναι πολύ ομαλά αλλά και σκεπασμένα με καφέ "αλευρόσκονη".

Στην άκρη του ξέφωτου υπάρχει και καντίνα. Αν δεν είστε εφοδιασμένοι με νερό, καφέδες κτλ. εδώ είναι η τελευταία σας ευκαιρία για προμήθειες, γιατί στην παραλία δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Αν θέλετε να να θαυμάσετε την παραλία από ψηλά, πριν αρχίσετε την κάθοδο, το δεξί μέρος της "βεράντας" της καντίνας είναι το καλύτερο σημείο.

Όπως βλέπετε η παραλία είναι αρκετά μέτρα πιο κάτω και από εδώ φαίνεται πολύ όμορφη. Απολαυστικό μέρος για ένα καφεδάκι με θέα, αν εξαιρέσω τη μουσική που και δεν ήταν του γούστου μου (από αυτά τα ελληνικά "λαϊκο-ποπ" που ζουν 2-3 χρόνια) αλλά ήταν και αρκετά δυνατή για τις γαλήνιες στιγμές που προσφέρει το τοπίο.

Πιο δεξιά ακόμα από την καντίνα υπάρχει μονοπατάκι που καταλήγει σε μια απότομη σκάλα με 35 περίπου σκαλοπάτια που σας κατεβάζουν στην παραλία. Τώρα λοιπόν καταλάβατε γιατί η παραλία αυτή ονομάζεται "Σκάλα".

Μια άποψη ακόμα από τα τελευταία σκαλοπάτια και...

 ...φτάσαμε. Ηρεμία και γαλήνη! Γκρίζα ψιλή άμμος, αυτή που κολλάει πάνω στο δέρμα, ομαλός βυθός, ρηχά νερά και μερικά ξεραμένα φύκια ανακατεμένα με ξερά φύλλα δέντρων στο πίσω μέρος της παραλίας που δεν ενοχλούν κανέναν.

Πιο μέσα στη θάλασσα είναι συνηθισμένο φαινόμενο εδώ να δείτε κάποια αραγμένα ιστιοφόρα και άλλα πλοιάρια. Φαίνεται ότι είναι αγαπημένος προορισμός για τους ιδιοκτήτες σκαφών οι οποίοι έρχονται εδώ για το όμορφο φυσικό περιβάλλον και για κολύμπι.

Το μήκος της παραλίας δεν ξεπερνάει τα 100 μέτρα, ενώ το πλάτος της είναι όσο χρειάζεται ώστε να μην απέχει πάρα πολύ από την απότομη κατάφυτη πλαγιά που υψώνεται στην πλάτη της.

Το κοινό εδώ πέρα είναι ποικίλο. Από φυσιολάτρες και παρέες νεαρών μέχρι οικογένειες με παιδάκια, μιας και τα νερά είναι ρηχά και ζεστά σε αρκετή απόσταση από εκεί που σκάει το κύμα.
Αν η έλλειψη υποδομών δεν αποτελεί πρόβλημα για σας και σας αρέσει η φύση και οι ήσυχες καταστάσεις, τότε σίγουρα αξίζει μια επίσκεψη.

Στο παρακάτω βίντεο αναγκάστηκα να αλλάξω τη μουσική που ακουγόταν από τα ηχεία της καντίνας γιατί αλλιώς το Youtube το απέκλειε λόγω πνευματικών δικαιωμάτων! Η μουσική δεν ακούγεται στην παραλία βέβαια, γιατί είναι αρκετή η απόσταση.

Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το στο Facebook:

Ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook για να μην χάνετε τις ενημερώσεις: