Δευτέρα 3 Απριλίου 2017

Άγιος Νικήτας

Agios-Nikitas

Οι πληροφορίες σχετικά με τις παραλίες της Λευκάδας είναι παλιές και δεν πρόκειται να ανανεωθούν. Το site "Παραλίες της Ηπείρου" θα επικεντρώνεται στο εξής μόνο στις παραλίες της Ηπείρου. Οι σελίδες για τη Λευκάδα παραμένουν μόνο για "ιστορικούς" λόγους και γι' αυτό έχουν αφαιρεθεί από τα περιεχόμενα του site. 

    Ο Άγιος Νικήτας  είναι ένα μικρό παραλιακό χωριό στα δυτικά της Λευκάδας (από την ανοιχτή μεριά του Ιονίου). Σήμερα είναι πια ένα τουριστικό χωριό με αρκετά καταστήματα αλλά και πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια.

    Η είσοδος των αυτοκινήτων στο χωριό απαγορεύεται. Θα τα αφήσετε στο ανώμαλο δημοτικό πάρκινγκ πού βρίσκεται ανάμεσα στις ελιές, δίπλα στο δρόμο στην κορυφή του χωριού και θα κατεβείτε με τα πόδια τον ελαφρά κατηφορικό πεζόδρομο που οδηγεί στην παραλία ανάμεσα από καταστήματα και εστιατόρια. Η διαδρομή δεν είναι μεγάλη και είναι αρκετά ευχάριστη. Αρκετά σπίτια διατηρούν κάποια παραδοσιακά χαρακτηριστικά ώστε το χωριό να μη δείχνει αυτό το στιλ του βιομηχανοποιημένου τουριστικού θέρετρου. Σχεδόν το σύνολο των επιχειρήσεων είναι οικογενειακού χαρακτήρα και όχι βιομηχανοποιημένου εταιρικού προφίλ.

    Ο πεζόδρομος είναι αδιέξοδο και σταματάει ακριβώς μπροστά στη μικρή παραλία - λιμανάκι (για μικρά σκάφη) του χωριού. Όταν πήγα για πρώτη φορά, αυτό ήταν που μου έκανε και τη μεγαλύτερη εντύπωση.  Η ομορφιά της μικρής παραλίας με τα βραχάκια της αριστερά και το χρώμα των νερών που, ανάλογα με τον καιρό, παίζει ανάμεσα σε ανοιχτό γαλάζιο και απαλό τουρκουάζ.

   Εδώ είναι το τέλος του πεζόδρομου. Μπροστά σας η θάλασσα με τα όμορφα χρώματα. Η παραπάνω εικόνα είναι από παλιότερη λήψη, αλλά το μόνο που έχει αλλάξει είναι τα ονόματα των καταστημάτων, τα τραπεζοκαθίσματα και ίσως και το χρώμα τους σε μερικά. 

    Η παραλία δεν υπερβαίνει τα 100 μέτρα και στο αριστερό της μέρος βρίσκεται υπερυψωμένη η απότομη ακτή με τα βράχια από κάτω η οποία τις πρωινές ώρες προσφέρει σκιά στους λουόμενους που δε θα αναγκαστούν να στήσουν την ομπρέλα τους γι' αυτό. Τα νερά όπως ειπώθηκε είναι διάφανα με υπέροχο χρώμα και βαθαίνουν σε λίγα μέτρα απόσταση από την ακτή αλλά σχετικά ομαλά. Τα βραχάκια προσφέρονται και για μικρές βουτιές (με προσοχή πάντα).

    Από εδώ ξεκινάει ένα μικρό μονοπάτι που η αρχή του φαίνεται στο βάθος αριστερά, εκεί που τελειώνουν τα βράχια, το οποίο μετά από αρκετά κουραστική πορεία θα σας βγάλει στην "κρυφή" παραλία του Αγίου Νικήτα, στο Μύλο. Για τους "Κολοκοτρωναίους" που "καβάλα παν' στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε" υπάρχει και το καραβάκι που ξεκινάει από την παραλία και σας πάει ξεκούραστα στο Μύλο.

    Πίσω σας, τώρα, (για την παραλία του χωριού μιλάμε ακόμα) υπάρχει εστιατόριο και καφέ-μπαρ. Στα δεξιά της το υπερυψωμένο παλιό οίκημα είναι επίσης καφέ-μπαρ και από το μπαλκόνι του προσφέρει ωραία θέα σε όλη την παραλία που βρίσκεται από κάτω και αριστερά του.

Το δεξί μέρος της παραλίας με την καφετέρια στο βάθος.

    Για φαγητό προτίμησα το εστιατόριο που βρίσκεται στα δεξιά από το σημείο που κάθεται ο φωτογράφος στη δεύτερη φωτογραφία (λίγο πριν φτάσετε στην παραλία). Συνηθίζω να προτιμώ τα εστιατόρια που βρίσκονται πιο κοντά στο στιλ του παραδοσιακού μαγέρικου, που μπορείς να βλέπεις τα φαγητά που θέλεις να παραγγείλεις. Μερικές φορές από την όψη μπορείς να καταλάβεις αρκετά πράγματα, αντίθετα ένα όνομα και μια τιμή στον κατάλογο είναι λίγο... "γουρούνι στο σακί". Η πρακτική αυτή σπάνια με οδήγησε σε κακοτοπιές ως τώρα, όπως και αυτή τη φορά. Κανένα παράπονο και οι τιμές ήταν λογικές.
=============

   Ξανά λοιπόν στον Άγιο Νικήτα, αρκετά χρόνια αργότερα.
   Την προηγούμενη φορά που είχα πάει, μια βδομάδα μετά το τέλος των διακοπών μου εκεί, έγινε σεισμός με σοβαρές κατολισθήσεις που είχαν κλείσει το δρόμο προς το χωριό για αρκετές μέρες.
   Μετά από αυτό, οι Λευκαδίτες αποφάσισαν φαίνεται να πάρουν πιο σοβαρά μέτρα για την αποφυγή τέτοιων καταστάσεων. Στο επικίνδυνο σημείο λοιπόν (2 χλμ. πριν το χωριό και πάνω από την παραλία Πευκούλια) έφτιαξαν ένα ψηλό τοιχίο από μπετόν και φρόντισαν μάλιστα να το υψώσουν ακόμα πιο πολύ με ισχυρά πλέγματα που αναχαιτίζουν τις πέτρες των κατολισθήσεων ώστε να μην φτάσουν στο δρόμο. Το προστατευτικό αυτό τείχος ξεπερνάει το 1,5 χιλιόμετρο σε μήκος και σε κάποια σημεία φτάνει τα 4 μ. ύψος (χώρια το πλέγμα). Δεν είναι και λίγο!

Με τη φύση δεν μπορείς να τα βάλεις βέβαια αλλά η όλη κατασκευή θα μειώσει σίγουρα πάρα πολύ τις απώλειες στον επόμενο σεισμό που σίγουρα θα υπάρξει γιατί η περιοχή ανήκει σε αυτές με δείκτη υψηλή σεισμικότητας. Μπράβο τους γι' αυτό.
Με την ευκαιρία ο δρόμος στρώθηκε με φρέσκο ασφαλτοτάπητα και φάρδυνε κιόλας. Σε αυτό το σημείο υπάρχει και ένα πλάτωμα για να απολαύσετε τη θέα του Ιονίου από ψηλά με τον Άγιο Νικήτα στο βάθος.

Η επιφάνεια του τοιχίου προσφέρεται για έναν διαγωνισμό γκράφιτι που θα μπορούσε να αποτελέσει και πολιτιστικό γεγονός για την περιοχή. Στην Κέρκυρα το κάνουν συχνά και από ό,τι άκουγα στην τηλεόραση, με αρκετά μεγάλη επιτυχία. Ίσως είναι μια πρόταση που ο δήμαρχος θα μπορούσε να εξετάσει. Το μπετονένιο τοιχίο δεν είναι και ό,τι καλύτερο από πλευράς αισθητικής όπως και τα όποια συνθήματα γράφονται πάνω του. Σε αυτό πιστεύω ότι συμφωνούμε όλοι.

Τέρμα με τα αντισεισμικά έργα λοιπόν και συνεχίζουμε για το χωριό.Προσπερνάμε δεξιά μας την παραλία Πευκούλια και φτάνουμε στο χωριό. Το σημείο που αρχίζει ο πεζόδρομος που οδηγεί μέσα στο χωριό και τη μικρή παραλία του, θα το βρείτε εύκολα μόλις αντικρίσετε την παρακάτω πινακίδα στα δεξιά σας:

Ακριβώς απέναντί της βρίσκεται το δημοτικό πάρκινγκ (δωρεάν). Η κατάσταση εδώ έχει βελτιωθεί σε σύγκριση με παλιότερα. Το έδαφος δε θυμίζει πια πίστα μοτοκρός, έχει μάλιστα τα κύρια σημεία του ασφαλτοστρωμένα. Κάποια σημεία μόνο είναι κάπως δύσκολα αλλά όταν στον Άγιο Νικήτα γίνεται πατείς με πατώ σε. Ακόμα και στα δέντρα να τα κρεμούσαν τα αυτοκίνητα, οι περισσότεροι θα ήταν ευχαριστημένοι, οπότε οι θέσεις σε πίστα για ψευδοεντούρο (κατά τόπους) είναι σούπερ ευκαιρία.

Κατεβαίνουμε λοιπόν τον πλακόστρωτο πεζόδρομο με τα πλατώματα - πλατειούλες σε ένα - δυο σημεία κοντά στην κορυφή, στη συνέχεια στενεύει και τα μαγαζιά γίνονται περισσότερα.

Για μπάνιο δεν πήγαμε, γιατί - ξέχασα να σας πω - ήταν μέρα με πολύ κύμα και δεν προσφερόταν για τέτοια πράγματα. Έτσι λοιπόν κάναμε απλά μια επίσκεψη για -εκ νέου- γνωριμία και καφεδάκι.

Η παραλία δεν άλλαξε σχεδόν καθόλου, μόνο που αυτή τη φορά το κύμα έφτανε ως τον τοίχο. Δεν ξέρω αν πρέπει να κάνω μια διόρθωση σχετικά με αυτά που είχα γράψει στην πρώτη μου επίσκεψη: Είχα γράψει ότι τις πρωινές ώρες η παραλία έχει σκιά αλλά τώρα που πήγα απόγευμα, παρατήρησα ότι η σκιά πέφτει το απόγευμα και στο τέλος ο ήλιος κρύβεται πίσω από το βουναλάκι που βρίσκεται αριστερά της. Υπάρχει πιθανότητα να ισχύουν και τα δύο γιατί βουνά υπάρχουν και στις πλάτες της παραλίας. Τέλος πάντων, το απόγευμα έχει σκιά σίγουρα. Για το πρωί θα σας πω την επόμενη φορά ή θα μου πείτε εσείς. Πάμε για καφέ τώρα.

Το Captain's Corner, που βρισκόταν αριστερά, ήταν τίγκα στον κόσμο και μερικοί όρθιοι καραδοκούσαν για τραπέζι (εκτείνεται και πίσω από τη γωνία που βλέπετε στη φωτογραφία παρακάτω). Το ίδιο και το Barbarossa, το υπερυψωμένο στα δεξιά της παραλίας. Το μόνο κενό τραπέζι που βρήκα εκείνη την ώρα ήταν στο Self service απέναντι από το Captain's Corner, οπότε την άραξα εκεί σε ένα από τα 4 τραπεζάκια που έχει πάνω στον πεζόδρομο. Η παγωμένη σοκολάτα ήταν καταπληκτική και, παρά το όνομα, σερβιριστήκαμε κανονικά και όχι "self".

Η σύγκριση με την προηγούμενη επίσκεψή μου παλιότερα, έδειξε ότι η περιοχή έχει αναπτυχθεί κι άλλο, έχουν βελτιωθεί οι δρόμοι και ο κόσμος είναι ακόμα περισσότερος. Συμπέρασμα: Από εδώ και πέρα θα αποφύγω την περιοχή τον Αύγουστο. Θα το έκανα και την τελευταία φορά που την επισκέφτηκα, αλλά δεν μου βγήκε να πάω νωρίτερα και υποψιάζομαι ότι το ίδιο συμβαίνει και στους περισσότερους, γι' αυτό καταλήγουμε σ' αυτό το στριμωξίδι τελικά.



Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το στο Facebook:


Ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook για να μην χάνετε τις ενημερώσεις:
Share:

0 ΣΧΟΛΙΑ:

Δημοσίευση σχολίου

Μη διστάζετε να αφήσετε το σχόλιό σας. Μια παρατήρηση, διόρθωση, αξιολόγηση ή, ακόμα καλύτερα: ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ. Φωτογραφίες μπορείτε να ανεβάσετε στη σελίδα μας στο Facebbok: https://www.facebook.com/EpirusBeaches/

ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΑΝΑ ΠΕΡΙΟΧΗ

ΠΡΕΒΕΖΑ: Κυανή Ακτή, Παντοκράτορας, Αλωνάκι, Μύτικας, Φάρος.
ΚΑΝΑΛΙ: Δάσος Μονολιθίου, Νικόπολις club, Μονολίθι, Τσούκες, Κανάλι Hotel.
ΚΑΣΤΡΟΣΥΚΙΑ
: Preveza Beach Hotel, Ακρωτήρι, Κάμπιγκ Αστερίας, Λεύκα.
ΛΥΓΙΑ
: Αρτολίθια, Ριζά, Κάμπινγκ Κοράλι, Κάμπιγκ Ακρογιάλι, Χειμαδιό, Βράχος-Λούτσα
ΑΜΜΟΥΔΙΑ
: Αλωνάκι, Σκάλα, Όρμος του Οδυσσέα.
ΠΑΡΓΑ
: Αη-Γιαννάκης, Λίχνος, Πίσω Κρυονέρι, Κρυονέρι, Βάλτος, Σπαρτίλα, Άγιος Σώστης, Σαρακήνικο.
ΠΕΡΔΙΚΑ: Μέγα Ντράφι, Αγία Παρασκευή, Αγκάλη, Καμίνι, Κάμπινγκ Σοφάς, Αρίλας, Σταυρολιμένας, Καραβοστάσι, Πράπα Μάλι.
ΣΥΒΟΤΑ
: ΔΕΗ, Ζέρη, Torre a Mare, Γαλλικός Μόλος, Πισίνα, Μπέλα Βράκα, Ζάβια, Μέγα Άμμος, Μικρή Άμμος, Μεγάλη Σπηλιά.
ΠΛΑΤΑΡΙΑ: Γάτα, Κάμπινγκ Καλάμι, Ελιά, Κόκκινος Βράχος, Πλαταριά Beach Hotel, Κάμπινγκ Έλενα, Πλαταριά, Κάμπινγκ Ναυτίλος.
ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ: Κάμπινγκ Δρέπανος, Δρέπανος, Μακρυγιάλι, Μπούκα.
ΣΑΓΙΑΔΑ
: Λωρίδα, Στροβίλι, Κεραμίδι.
ΧΑΡΤΗΣ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ

Ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook για να μην χάνετε τις ενημερώσεις:

Μπούκα (Θεσπρωτίας)

Translate - Μεταφραση

LIKE ΣΤΟ FACEBOOK