Το Nikopolis Club⊚ κανονικά θα έπρεπε να ανήκει στο άρθρο για το Μονολίθι. Θα μπορούσε να μπει εκεί ως ένα ακόμα beach bar του Μονολιθίου, αλλά... εδώ δεν πρόκειται απλά για ένα beach bar. Το Nikopolis Club αποτελεί ένα κεφάλαιο από μόνο του! Πρόκειται για ένα συγκρότημα με εστιατόριο, καφετέριες, beach bar, πισίνες και νεροτσουλήθρες στο κέντρο της παραλίας Μονολίθι.
Η επιχείρηση είχε αρχίσει ως κάμπινγκ τη δεκαετία του 70, μετά άλλαξε χέρια και τις τελευταίες δεκαετίες διαμορφώθηκε σε αυτό που είναι σήμερα. Κάποτε έβγαζες εισιτήριο για να μπεις μέσα, τώρα όμως στην είσοδο υπάρχει η πινακίδα "Είσοδος ελεύθερη".
Περνώντας την πύλη καταλαβαίνει κανείς εύκολα ότι δεν πρόκειται για κάτι συνηθισμένο εδώ.
Όπως βλέπετε, πρόκειται για έναν καλά μελετημένο χώρο με ρωμαϊκά αρχιτεκτονικά στοιχεία και στον οποίο έχει δοθεί μεγάλη σημασία στη διακόσμηση.
Πλακόστρωτα με σχέδια, λουλούδια και φυτά, πολλά διαφορετικά επίπεδα
και βέβαια η πισίνα με έναν πύργο πίσω της.
Στο πλάι της πισίνας, στο εξωτερικό τοιχάκι της, υπάρχουν και δύο διασκεδαστικά φινιστρίνα. Ενα πολύ φωτογραφημένο σημείο της πισίνας. Γενικά ο χώρος προσφέρει πολλές εκπλήξεις.
Εκτός από τα επίπεδα δίπλα στην πισίνα, υπάρχει και βεράντα με θέα τη θάλασσα και την παραλία από κάτω.
Για να πάτε στην παραλία υπάρχει υπόγεια διάβαση η οποία περνάει δίπλα από τα τοιχώματα της πισίνας, ενώ υπάρχουν και 3 "παράθυρα" που βλέπεις το νερό της πισίνας μέσα από αυτά.
Με το που βγαίνες από τη "γαλαρία" αντικρίζεις την παραλία πολύ όμορφη να ξεπροβάλλει με ντεκόρ τα φυτά δίπλα από τις σκάλες και το beach bar από κάτω.
Το beach bar πολύ περιποιημένο. Η διαφορά εδώ με τα υπόλοιπα beach bar είναι εμφανής γιατί δεν πρόκειται για προσωρινές εγκαταστάσεις οι οποίες νοικιάζονται από τον δήμο.
Εδώ ο χώρος είναι ιδιόκτητος, πλην της παραλίας βέβαια, οπότε υπήρχε η δυνατότητα για μόνιμες κατασκευές με όμορφα αρχιτεκτονικά στοιχεία.
Ακόμα και τα αποδυτήρια δίπλα στο beach bar, όπως βλέπετε, δεν είναι απλές ξύλινες καμπίνες!
Ο γιαλός δεν διαφέρει από τα άλλα σημεία του Μονολιθίου: Χοντρή άμμος και τα νερά βαθαίνουν απότομα. Ο καφές εδώ μαζί με ένα νερό έχουν 3,50 ευρώ και η ξαπλώστρα συμπεριλαμβάνεται στην τιμή του χωρίς να χρεώνεται εξτρά, μια πολιτική που ακολουθείται σε όλα τα παράλια της Πρέβεζας πλην της Πάργας.
Αυτό που είδαμε ως τώρα μπαίνοντας από την είσοδο που είδατε στην δεύτερη εικόνα, ήταν το παλιό τμήμα του Nikopolis Club, το πιο "παραδοσιακό" θα έλεγα και με την περισσότερη σκιά λόγω των πανύψηλων δέντρων που βρίσκονται εκεί από παλιά. Εκτός από αυτό όμως υπάρχει και το νεότερο τμήμα, με πισίνες και νεροτσουλήθρες αλλά και λιγότερα δέντρα. Σ' αυτό το τμήμα ανήκει και η φωτογραφία της πρώτης εικόνας στην κορυφή του άρθρου, όπως και η παρακάτω.
Κι εδώ υπάρχουν πολλά διαφορετικά επίπεδα όπου μπορεί κάποιος να απολαύσει το καφεδάκι του.
Ακολουθώντας το πλακόστρωτο μονοπάτι με τα φαρδιά σκαλιά δίπλα από τις πισίνες, βγαίνετε στον χώρο του πάρκινγκ που υπάρχει πάνω από το συγκρότημα, δίπλα στον δρόμο. Εκεί υπάρχει η δεύτερη είσοδος η οποία οδηγεί κατευθείαν στο νεότερο τμήμα. Σε μέρες με λίγη κίνηση όμως μπορεί αυτή η είσοδος να είναι κλειστή.
Γενικά το Nikopolis Club αποτελεί έναν ιδιαίτερο χώρο, όχι μόνο στην Πρέβεζα, αλλά σε όλο το Ιόνιο γενικότερα και είναι καλό που ο χώρος αυτός είναι προσβάσιμος για όλους και με πολύ λογικές τιμές γι' αυτά που προσφέρει.
Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το στο Facebook:
Ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook για να μην χάνετε τις ενημερώσεις:
Το Δάσος Μονολιθίου⊚ είναι η αρχή της τεράστιας παραλίας μήκους περίπου 13 χμ. που ξεκινάει από το λιμανάκι του Μύτικα και φτάνει μέχρι την Καστροσυκιά. "Μονολίθι" λέγεται από παλιά σχεδόν όλο το πρώτο μισό της παραλίας, μέχρι το Κανάλι. Όπως καταλαβαίνετε, δύσκολο να κατατοπιστεί κανείς σε μια τέτοια τεράστια παραλία, για το λόγο αυτό τη χωρίσαμε σε τμήματα. Το πρώτο λοιπόν τμήμα, μήκους 2,5 χμ περίπου είναι η παραλία του Δάσους Μονολιθίου που βρίσκεται βέβαια δίπλα ακριβώς στο μακρόστενο δάσος που απλώνεται ανάμεσα από την εθνική και την παραλία.
Από την εθνική οδό Πρέβεζας - Ηγουμενίτσας, που περνάει παράλληλα πίσω από το δάσος, υπάρχουν 4 κάθετοι δρόμοι που οδηγούν στον δευτερεύοντα παραλιακό ασφαλτοστρωμένο δρόμο του δάσους που περνάει δίπλα στην παραλία. Όποιον και να διαλέξετε, θα σας βγάλει στην παραλία.
Σε όλη την παραλία συναντάμε την χοντρή άμμο, η οποία ξεκολλάει εύκολα από το δέρμα, και τα νερά βαθαίνουν απότομα. Αυτή είναι που εγώ ονομάζω "τυπική πρεβεζάνικη παραλία". Επίσης είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο εδώ το κύμα, ιδίως στις απογευματινές ώρες.
Εδώ έχουμε πολλά beach bar στη σειρά με κάποια απόσταση μεταξύ τους. Κάθε μερικά χρόνια ανοίγει και κάποιο καινούργιο, μιας και υπάρχουν πολλά μεγάλα κενά μεταξύ τους. Σε όλα πάντως η ξαπλώστρα πάει μαζί με την τιμή του καφέ, οποίος είναι από 2,80 μέχρι 3 ευρώ. Ας δούμε τι έχουμε φέτος:
ΠΑΡΑΓΚΑ
Ας πάρουμε την παραλία από την "αρχή" της, ξεκινώντας δηλαδή από το λιμανάκι του Μύτικα. Μετά από λίγο συναντάμε κιόλας το πρώτο beach bar, την "Παράγκα".
Το κανονικό κατάστημα, που στεγάζεται σε κανονικό κτίριο, απέχει αρκετά, γιατί είναι κοντά στο λιμανάκι, οι καφέδες όμως έρχονται γρήγορα, ντελίβερι με το παπάκι! Οι χώροι είναι φροντισμένοι με ωραίες ξαπλώστρες αλλά και "ντιβάνια" με στρώμα.
Τα νερά εδώ βαθαίνουν κάπως πιο ομαλά από ό,τι στη συνέχεια, πιο βόρεια, γι' αυτό κι εδώ θα συναντήσουμε περισσότερα παιδάκια.
Ένα σύντομο βιντεάκι από το beach bar "Παράγκα":
ΙΟΝΙΟ
Επόμενο είναι το "Ιόνιο" που είχε και την πιο δυνατή μουσική τη μέρα που το επισκέφθηκα.
Κι αυτό φροντισμένο, όπως όλα λίγο πολύ, με πολλές επιλογές για σκιά, από ψάθινες ομπρέλες, μεγάλες τετράγωνες, μέχρι τεντόπανα και "καμπίνες" με στέγαστρο.
Η ίδια ποικιλία υπάρχει και για την ξάπλα σας στην παραλία: Ξαπλώστρες, "ντιβάνια" και πουφ.
Όλα λίγο πολύ διαθέτουν μια καμπίνα - αποδυτήριο και ντους. Εδώ αυτά είναι δίπλα από τον δρόμο.
Ένα σύντομο βιντεάκι από το beach bar "Ιόνιο":
LITHOS
Το επόμενο είναι το "Lithos" με αρκετούς χώρους σκιασμένους με αυτό το δίχτυ με τα "φύλλα" το οποίο δημιουργεί μια ημι-σκιά θα 'λεγε κανείς αφήνοντας τον χώρο να "αναπνέει" πιο ελεύθερα.
και βέβαια, όπως βλέπετε και στις εικόνες, δεν λείπουν και όλες οι άλλες παραλλαγές και για σκιά και για ξάπλωμα.
Τη φιλοσοφία της ημι-σκιάς, αλλά με σανίδες αυτή τη φορά, ακολουθεί και το μπαρ το οποίο είναι αρκετά ευρύχωρο και στρωμένο με σανίδες.
Εδώ υπάρχουν επίσης και τουαλέτες.
Ένα σύντομο βιντεάκι από το beach bar "Lithos":
Μετά συναντάμε μια απλή καντίνα με τις ξαπλώστρες της στην παραλία...
BLUE ISLAND
...και τέλος φτάνουμε στο Blue Island που είναι και το τελευταίο beach bar. Σε αυτό ανήκει και η πρώτη φωτογραφία στην κορυφή του άρθρου.
Στο Blue Island έχουμε επιπλέον και χώρους πρασίνου!
καθώς και τεράστιες "ζαρτινιέρες" με γιούκες στην παραλία που ομορφαίνουν τον χώρο.
Αν θυμάμαι καλά, ανεξάρτητα από το όνομα, σ' αυτή την τοποθεσία πρέπει να άνοιξε και το πρώτο beach bar αυτού του τμήματος της παραλίας.
Ένα σύντομο βιντεάκι από το beach bar "Blue Island":
Εδώ υπάρχει και ένα άνοιγμα προς το δάσος όπου πολλοί παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους στη σκιά. Τέτοια σημεία συνάντησα κι άλλα κατά μήκος του δρόμου, αλλά με πολύ λιγότερες θέσεις, γιατί τα δέντρα είναι πιο πυκνά.
Εδώ τελειώνει και το πρώτο τμήμα της τεράστιας παραλίας, μαζί με το δάσος πίσω του. Στη συνέχεια έχουμε ένα μεγάλο κενό χωρίς δέντρα και μετά αρχίζουν πάλι τα beach bar. Ρίχνουμε ένα βλέμμα προς τα πίσω για να συνεχίσουμε πιο βόρεια. Από εδώ και πέρα, μέχρι το Κανάλι, το λέμε απλά "Μονολίθι".
Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το στο Facebook:
Ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook για να μην χάνετε τις ενημερώσεις:
Το Κανάλι ⊚ της Πρέβεζας ήταν η πρωτεύουσα του πρώην καποδιστριακού δήμου Ζαλόγγου, σε απόσταση περίπου 15 χμ. από την Πρέβεζα. Σήμερα αποτελεί ένα δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Πρέβεζας με τον οποίο συγχωνεύτηκε.
Ενώ το κυρίως χωριό είναι πάνω από την εθνική, τις τελευταίες δεκαετίες έχει αναπτυχθεί άλλο τόσο και κάτω από την εθνική Πρέβεζας - Ηγουμενίτσας. Εδώ θα βρείτε και αρκετά ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια σε πολύ καλές τιμές, αν το ψάξετε λιγάκι.
Η παραλία του χωριού, μήκους 2,5 χμ., αρχίζει αμέσως μετά το beach bar Mango (στις "Τσούκες") και συνεχίζει σε όλο το μήκος του χωριού με τον παραλιακό δρόμο ακριβώς δίπλα της, ο οποίος είναι ένα επίπεδο ψηλότερα από την παραλία. Αλλού υπάρχει τοίχος που συγκρατεί το έδαφος και αλλού, όπου η παραλία είναι πιο φαρδιά, απλά το ανάχωμα του δρόμου. Το ωραίο είναι ότι υπάρχει και πεζοδρόμιο για την παραλιακή σας βόλτα αλλά και σωστός φωτισμός, αν θελήσετε να κάνετε τη βολτίτσα σας το βράδυ.
Beach bar υπάρχον αρκετά, δίπλα στον δρόμο, τα οποία σερβίρουν τον καφέ και στις ξαπλώστρες τους στην παραλία, για τις οποίες δεν υπάρχει επιπλέον χρέωση. Το να τα απαριθμήσω ένα ένα, δεν έχει νόημα. Τα βλέπετε δίπλα σας καθώς περνάτε με το αυτοκίνητο και μπορείτε να επιλέξετε όποιο από αυτά είναι του γούστου σας. Τα κενά μεταξύ τους είναι πολύ μεγάλα μερικές φορές, οπότε ακόμα και με πολύ κόσμο μπορείτε να βρείτε ένα ήσυχο σημείο να στήσετε και τη δική σας ομπρέλα αν θέλετε.
Άλλα από αυτά τα βλέπουμε να έχουν τα τραπεζάκια τους ανάμεσα από τον δρόμο και την παραλία πάνω στο γρασίδι. ή στο χώμα, με ή χωρίς ξαπλώστρες στην παραλία...
άλλα πάνω σε ξύλινα παταράκια με ομπρέλες για σκιά...
κι άλλα σε πιο οργανωμένους χώρους με σκέπαστρο και μερικά, όπως το Pelikan beach bar, με τον δικό του ιδιαίτερο χαρακτήρα...
ενώ μερικά που είναι μαζεμένα 3 μαζί λίγο πιο βόρεια από το κέντρο της παραλίας, ακολουθούν την πεπατημένη με τα κλασικά στέγαστρα.
Αν και ο γιαλός είναι ίδιος όπως στο Μονολίθι, με χοντρή άμμο και τα νερά να βαθαίνουν αρκετά απότομα...
...από άποψη θάλασσας εδώ βρίσκουμε πολλά βράχια μέσα στο νερό, με τα περισσότερα από αυτά να βρίσκονται λίγο κάτω από την επιφάνεια του νερού. Υπάρχουν όμως και κάποια πιο καθαρά σημεία χωρίς βράχια. Βέβαια εφόσον η θάλασσα δεν έχει κύμα, υπάρχουν "διάδρομοι" ανάμεσα στα βράχια όπου μπορεί κανείς να κολυμπήσει άνετα. Με κύμα όμως τα πράγματα γίνονται από δύσκολα έως επικίνδυνα.
Σε κάποια σημεία τα βράχια βγαίνουν πάνω από την επιφάνεια και παρεμβάλλονται μεταξύ παραλίας και θάλασσας σχηματίζοντας ρηχές "πισίνες" όπου μπορούν να πλατσουρίζουν τα παιδάκια.
Η παραλία φαίνεται να καθαρίζει αρκετά από βράχια κοντά στο τέλος του χωριού (δεξιά - βόρεια), όπου είναι και το Nikos Hotel...
...το οποίο αν και απέχει πολύ από τον δρόμο και την παραλία, διαθέτει ομπρέλες στην άμμο.
Το χωριό έχει τα πάντα: Εστιατόρια, ταβέρνες, ψησταριές σουπερμάρκετ, φαρμακεία και γενικά ό,τι μπορεί να χρειαστεί ένας παραθεριστής. Μπορείτε να επισκεφθείτε και το πάνω, παλιότερο τμήμα του χωριού, όπου στην κεντρική πλατεία θα βρείτε μερικές ψησταριές. Όπως διαπίστωσα, τις προτιμάει αρκετός κόσμος για το βραδινό του φαγητό.
Γενικά το Κανάλι είναι καλή επιλογή για διαμονή σε λογικές τιμές και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ορμητήριο για όλα τα beach bar και τις παραλίες της περιοχής, οι οποίες δεν είναι και λίγες από τον Μύτικα μέχρι την Καστροσυκιά, με χρόνο διαδρομής 5 - 10 λεπτά, αλλά και για επίσκεψη στην Πρέβεζα για βραδινή βόλτα ή φαγητό.
Και ένα βιντεάκι από διάφορα σημεία της παραλίας, αρχίζοντας από το Mango, στο τέλος της παραλίας Τσούκες και φτάνοντας μέχρι το Nikos Hotel στην άλλη άκρη της παραλίας του χωριού:
Από το τέλος του χωριού και πιο πάνω, ο δρόμος απομακρύνεται λιγάκι από την παραλία, με ιδιοκτησίες ενδιάμεσα που οι περισσότερες είναι ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια, μέχρι πριν το τεράστιο ξενοδοχείο Preveza Beach. Το τμήμα αυτό της παραλίας ονομάζεται "Φραξύλα" και εδώ δεν υπάρχει εύκολη πρόσβαση προς την παραλία, εκτός αν διαμένετε σε ένα από αυτά τα καταλύματα κατά μήκος του δρόμου, δίπλα από την παραλία.
Στο παρακάτω βίντεο από το Youtube με λήψη από drone (τα εύσημα στον Christodoulos P) φαίνονται τα σημεία που η παραλία έχει περισσότερα βράχια μέσα στο νερό. Προς το τέλος του βίντεο φαίνονται από ψηλά και οι θαλάσσιες "πισίνες" που ανέφερα παραπάνω. Βάλτε το σε πλήρη οθόνη.
Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το στο Facebook:
Ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook για να μην χάνετε τις ενημερώσεις:
Για το πού τελειώνει το Μονολίθι και πού αρχίζουν οι Τσούκες, τα όρια δεν είναι καθορισμένα με ακρίβεια. Επειδή υπάρχει μια σύγχυση σχετικά με τις ονομασίες, προσπάθησα να έχω μια επίσημη πληροφόρηση την οποία βρήκα σε κάποια έγγραφα του Δήμου Πρέβεζας, στη "Διαύγεια"..Εκεί αναφέρεται σαφώς ότι τα beach bar Burano και Mango βρίσκονται στη θέση "Τσούκες" ⊚ . Όχι τίποτ' άλλο αλλά οι Τσούκες φέτος πήραν και γαλάζια σημαία, οπότε καλό είναι να ξέρουμε τη θέση τους.
BURANO
Το Burano στην πινακίδα του στο δρόμο γράφει ήδη: "Camping, beach bar and more", αν και το κάμπινγκ είναι ακόμα υπό διαμόρφωση. Λειτουργεί κιόλας ως κάμπινγκ αλλά οι χώροι δεν έχουν διαμορφωθεί πλήρως. Για την ώρα τα αυτοκίνητα μπαίνουν μέσα στον χώρο και παρκάρουν κάτω από τη σκιά των δέντρων.
Πρέπει να πω ότι εδώ υπήρχε ξανά κάμπινγκ από τη δεκαετία του 70 και ήταν του δήμου. Από όταν έκλεισε όμως, πέρασαν πολλά χρόνια και μόνο το 2015 ανέλαβε νέος ιδιοκτήτης. Χρειάζεται όμως πολλή δουλειά ακόμα μέχρι να έχει και τα "more" που αναφέρει η πινακίδα και υποθέτω ότι μέσα σ' αυτά θα είναι και το εστιατόριο. Το οίκημα υπάρχει έτσι κι αλλιώς και λειτουργούσε και τότε ως εστιατόριο.
Το παλιό καραβάκι, που βλέπετε παρακάτω και ξέμεινε σαν ντεκόρ της παραλίας, είναι στο δεξί άκρο των ομπρελών.
Οι εγκαταστάσεις υπάρχουν κανονικότατα και πολλές από αυτές έχουν ήδη ανακαινιστεί και χρωματιστεί με ζωηρά χρώματα, όπως είναι και στο Burano της Ιταλίας. Υπάρχουν τουαλέτες και ντους, τα οποία βρήκα πεντακάθαρα. Και δε μιλάμε για μια και δυο καμπίνες ντους ή τουαλέτες αλλά για ολόκληρα κτίρια! Αυτό είναι και ένα μεγάλο υπέρ του beach bar του Burano.
Το beach bar πάντως μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ολοκληρωμένο και δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα ήδη υπάρχοντα.
Ίσα ίσα που, εκτός από τις ομπρέλες, προσφέρει πολύ καλή σκιά και με το μεγάλο καλαμωτό σκέπαστρο, με τις ξαπλώστρες - "ντιβάνια" με τα στρώματα πάνω τους.
Παρόλα αυτά όμως και στο beach bar ετοιμάζεται προέκταση και νέα στέγαστρα, όπως βλέπετε και στην παρακάτω εικόνα.
Ο γιαλός κι εδώ είναι ο ίδιος όπως σε όλο το Μονολίθι: χοντρή άμμος και τα νερά βαθαίνουν απότομα.
Ο χώρος έχει σίγουρα προϋποθέσεις για να γίνουν πολλά ωραία πράγματα. Το σίγουρο είναι ότι το Burano θα μας απασχολήσει ξανά σύντομα με τις αλλαγές του, οπότε θα είναι υπό παρακολούθηση.
Κι ένα σύντομο βίντεο από το Burano.
MANGO
Το Mango beach bar είναι ο πρώτος διδάξας στην περιοχή για το τι σημαίνει πραγματικά οργανωμένο beach bar. Με ηλεκτρονικές παραγγελίες μέσω wifi από τα γκαρσόνια προς το μπαρ και πολύ καλά οργανωμένους χώρους.
Το καλό είναι ότι βάζοντας τον πήχη ψηλά, στη συνέχεια ακολούθησαν και οι υπόλοιποι με αποτέλεσμα να αναβαθμιστούν όλα τα beach bar της περιοχής.
Βρίσκεται στις αρχές του Καναλίου, τέρμα αριστερά, και έχει έναν πάρα πολύ μεγάλο χώρο για το πάρκινγκ των αυτοκινήτων, ο οποίος παρά το μέγεθός του, τα Σαββατοκύριακα της υψηλής σεζόν γεμίζει με αυτοκίνητα.
Ο γιαλός κι εδώ είναι ίδιος με του Burano παραπάνω και όλου του Μονολιθίου γενικότερα. Το Mango μαζεύει πολύ κόσμο με το μεγαλύτερο ποσοστό σε νεολαία.
Όταν πήγα ήταν ημέρα Πέμπτη, μέσα Ιουνίου και ο κόσμος ήταν λιγοστός. Για να πάρετε όμως μια γεύση από το πως είναι η παραλία τις καλές μέρες, έχω μια παλιότερη εικόνα.
Πρέπει να πω κι εδώ ότι όσο χλιδάτα κι αν φαίνονται κάποια beach bar αυτής της μεγάλης παραλίας της Πρέβεζας, η ξαπλώστρα δεν χρεώνεται ποτέ εξτρά, αλλά συμπεριλαμβάνεται στην τιμή του καφέ σας ο οποίος τις περισσότερες φορές στοιχίζει λιγότερο από μια καλή καφετέρια της πόλης.
Και ένα σύντομο βίντεο από το Mango.
Αναρτήσεις
